अशी निष्ठावंत गाव, स्वच्छ गाव - एक स्वप्न, एक आदर्श, आणि एक वातावरणातलं साकारात्मक सुरूप.
महान हिमालयाने संरक्षित आणि पवित्र गंगेने सिंचित केलेला आपला भारत हा एक स्वतंत्र स्वावलंबी देश आहे.
मला माझे गाव आवडते कारण ते असे ठिकाण आहे जिथे मी स्वतः मनसोक्त जगु शकतो. मी शेतातून अनवाणी चालू शकतो, नदीत पोहू शकतो आणि डोंगरावर चढू शकतो.
त्यामुळे पाण्याची टंचाई कधी गावात भासलीच नाही. गावात प्रत्येकाच्या घरासमोर अंगण आणि अंगणामध्ये तुळशी वृंदावन आहे.
स्वच्छता ही येथंचं आदर्श, आणि त्याचं परिणामस्वरूप सडकें, गल्ली, आणि आकाश - सर्वच स्वच्छ आणि सुंदरतेने भरलं.
स्वच्छतेचं नाटक आयोजित, प्लास्टिक विरुद्ध जागरूकता आणि आपलं स्वच्छ गाव - हे सगळं एक अस्तित्व दर्शवतंय.
त्याचा उत्सव सर्व गावकरी दरवर्षी मोठ्या उत्साहाने साजरा करतात. नोकरीधंदयाच्या निमित्ताने बाहेरगावी गेलेले गावकरीही त्यासाठी मुद्दामहून गावात येतात. कारण समुद्रेश्वरच आपले रक्षण करतो अशी या गावकऱ्यांची श्रद्धा आहे.
एक स्वप्न, एक आदर्श, आणि एक वातावरणातलं साकारात्मक सुरूप.
ते आपल्यासाठी आणि प्रत्येकासाठी महत्त्वाचे का आहेत याचे हे वर्णन करते.
गावकऱ्यांचा मुख्य व्यवसाय शेती आहे. बलभद्रपूर भाजीपाला उत्पादनात प्रसिद्ध आहे. नदीमुळे हंगामी भाज्या चांगल्या दर्जाच्या आणि स्वस्त दरात उपलब्ध आहेत.
पाऊस आल्यानंतर, सडकें, गल्ली, आणि आकाश - सर्वच स्वच्छतेने भरपूर.
गावातील लोक धार्मिक असून युवकांपासून ते जेष्ठापर्यंत सर्व लोक धार्मिक कार्यात सहभागी होतात. गाव धार्मिक असल्याने गावामध्ये काही ना काही धार्मिक कार्यक्रम सारखे चालू असतात.
गावकरी एकमेकांच्या सुख-दु:खात पुढे येतात आणि ते सहाय्यक स्वभावाचे असतात.
माझी सुट्टी कितीही असली तरी ती मला कमीच वाटते. दिवस उगवल्या पासून more info मावळे पर्यंत, भरपूर काही करायला असते. गावातल्या मित्रां बरोबर क्रिकेट खेळणे, नदी वर पोहायला जाणे, झाडं वर चढून फळे पाडणे, पतंग उडवणे.